Zaległości:)

Na początek zaległości:) Najpierw wyróżnienie jakie otrzymałam od Zwyczajnej Mamy:)

Zastanawiałam się kogo mam wybrać… ale nie umiem hi hi hi tak bardzo lubię zaglądać do Was wszystkich… Gdybym nie uważała Was za kogoś wyjątkowego to po prostu by mnie tu nie było a i nie zaglądałabym do Was. Także kochani muffinka wyróżnieniowa dla Was wszystkich :*:* 

 

A teraz ciąg dalszy zaległości. A jest tego trochę. Nie umiem się ostatnio zebrać na pisanie, zaglądam czasem do Was mimo, że komentarza nie zostawię. Może to przesilenie…. Może pogoda… a może po prostu mi się nie chce ;)  Komputer ostatnio włączam wieczorem jak Adaś pójdzie spać, bo inaczej to jak widzi, że siedzę przed laptopem to chce robić „pisiu pisiu” albo teledyski oglądać, także po prostu go nie włączam ;) A odkąd nie śpi już w dzień w ogóle to nawet wieczorem gdy padnie dużo wcześniej niż kiedyś ja padam. Jak mam siły to wklejam zdjęcia do albumu – bo wywołałam zdjęcia od momentu jak w ciąży z Adasiem byłam i mam trochę roboty. Jednak fajnie się to robi…te wszystkie zdjęcia malutkiego Adasia…napatrzeć się nie mogę! Nie do wiary, że niedługo będziemy mieli takiego Maluszka…

Moje samopoczucie jest lepsze, chociaż nerwowa jestem. Szybko można mnie wkurzyć – liczę, że po porodzie trochę się wyciszę. Oby!

Adaś. Zrobił się z niego mój Cycuś… ;) chociaż najszczęśliwszy by był gdyby miał obok i mamusię i tatusia. Jak jest ze mną to tatę wspomina, a zostawić go z Adikiem to „mama, mama”. Także ostatnio postanowiłam, że codziennie musi z Adikiem czas spędzić bo stracę się na 4 dni do szpitala i co? Będą tu obaj wyć. A rozgadał się strasznie. Nie zliczę już tych słów. Słodki jest mówiąc: mamusia, tatuś. Zwierzęta to już nie są tylko dźwięki jakie wydają, ale konkretne nazwy. Już idzie się z nim dogadać. Zaskakuje mnie z dnia na dzień.
Ostatnio też zaczął mówić kocham.
Pytam go: A kogo kochasz Adasiu?

Adaś: Kiekiełko (krzesełko – do karmienia)

Ja: A kogo jeszcze?

Adaś: (z wielkim uśmiechem na buzi) ma – mu – się!

No i jak tu nie oszaleć z miłości ha ha ha ha!

Ostatnio też powtarzam ile ma latek – upodobał sobie, że „tsi”. Powtórzyłam mu kilka razy że dwa, pokazał na paluszkach i po chwili pytam: No to powiedz mi ile masz latek Adasiu? A Adaś (z tym swoim szczerym uśmiechem): Duzio!!

No i pogadane. Coraz więcej udaje mu się takich tekstów szczelić, że ze śmiechu nie umiemy:)

Wczoraj tez pierwszy raz miał foszka ;) na spacerze nie dałam mu pospać i jak go wyciągnęłam z wózka to minę zrobił wielce obrażoną i później już do wieczora siedział mniej więcej tak: 

 Ech… Od  jakiegoś czasu też słucha Dzidziusia w brzuchu. Jak trafi na moment kiedy się rusza to krzyczy: „mamo, mamo, plum, plum!! Dzidziuś!!” ha ha ha ha.

Także kupa śmiechu z nim ostatnio. Ciekawe jak to będzie… Ech, pędzę do tego mojego Stworka, bo biega i woła, że garaż chce budować. Ściskamy Was gorąco:)

Baj baj:D:D