.... o_O

Pisać nie pisać....oto jest pytanie. Tyle we mnie negatywnych myśli... Jestem wzburzona, zła, a jednocześnie jest mi najzwyklej w świecie przykro... Oznajmiłam Adikowi, że nie zamierzam już ważyć słów i przejmować się moimi teściami. Mam dość... Olewałam fakt, że zepsuli nam drugi dzień wesela - ciągle gdzieś to we mnie siedzi mimo, że tyle czasu minęło...ale jeśli chodzi o moje dziecko nie dam sobie w kaszę dmuchać. Przyjeżdżają tylko jak mają coś do załatwienia w naszym miasteczku, siedzą max godzinę. Przed wczoraj pobili rekordy wszelakie - począwszy od tego, że siedzieli całe 40 minut, a zakończywszy na przekroczeniu wszelkich granic. Kochani, czy rozsądny i odpowiedzialny człowiek da dwuletniemu dziecku zapalniczkę do zabawy???? Rozwinę temat. Adaś wyciągnął teścia do kuchni, stwierdziłam, że nie będę przecież ich pilnować - no przecież teść to dorosły człowiek... Słyszałam ze tam coś robią, bawią się itp. Za chwilę słyszę: "Idź pokaż mamusi co masz". Moje dziecko wlatuje do pokoju z zapalniczką w ręce i krzyczy: "ogień, ogień!". Mnie wmurowało. Teść bierze Adasia na kolana i mu załącza zapalniczkę żeby Adaś mógł sobie zdmuchnąć płomień, i daje mu wspomniany przedmiot, a mój synuś usilnie próbuje sam go włączyć. Zmroziło mnie, doskoczyłam i pytam czy nie ma lepszych rzeczy do roboty niż dawanie dziecku zapalniczki. Zabrałam zapalniczkę co wywołało ogromny płacz i protest Adasia. Biorę go na ręce i tłumacze, ze nie wolno, itp. Gadkę odwaliłam, a Adaś odpycha się ode mnie i woła "dziadziusia, dziadziusia!" Na to szczęśliwy "dziadziuś" bierze go na ręce: "moje kochane, chodź do dziadziusia!" i wali następującym tekstem: "dziadziuś nie może Ci dać BO MAMUSIA ZABRONIŁA, ZBIŁA BY MNIE jakbym Ci dał". No myślałam że mnie szlag na miejscu trafi! Wkurzona wołam, żeby nie gadał że ja nie pozwalam tylko że W OGÓLE NIE MOŻNA BAWIĆ SIĘ OGNIEM! Wierzcie mi, minęły 2 dni, ale pisze to i cisną mi się słowa jakich się wstydzę! A na odchodne pyta Adasia czy z nim jedzie - Adaś oczywiście, ze TAK. A on na to, że nie możne jechać bo MAMA BY SIĘ ZAPŁAKAŁA, SPAĆ BY NIE MOGŁA! Powiedzcie mi jak mogę być spokojna?? Jak mogłabym spać wiedząc, że moje dziecko jest z kimś kto uczy go takich rzeczy?? Ale pomijając to co on mu pokazuje, boli mnie strasznie jak przedstawia mnie - jako matkę w oczach Adasia. Nic się dla niego nie liczy - najważniejsze jest to, żeby on wyszedł na świetnego dziadka, a mama jest bee bo zabrania. To nie jest pierwsza taka akcja. Było ich kilka  po prostu im nie ufam. Nie chcę żeby zajmowali się Adasiem. I po czasie zrozumiałam dlaczego dzieci od braci Adika też nigdy tam nie zostawały - teraz to rozumiem i wcale się im nie dziwię...

Miałam tylko podzielić się z Wami tym co mi na wątrobie leży, a tu taki wywód mi się stworzył.... Nieźle... Jakby tego wszystkiego było mało ledwo chodzę... Od par dni pobolewają mnie kości w podbrzuszu, a dziś kość ogonowa boli mnie tak że ledwo się ruszam... Byle do piątku - do wizyty u lekarza. Do tego Adasiowi wyłazi kolejna piątka i jego humor jest jaki jest, także mam "wesoło".... Adi jeszcze do pracy pojechał na noc... nie pozostaje mi nic innego jak iść i się położyć spać. Mam nadzieję, że będzie lepiej jutro... Ściskam Was gorąco i miłego weekendu życzę :)