Notka:)

Zabieram się i zabieram za to pisanie :) Udało się! U nas już lepiej. Adaś wylądował na antybiotyku i momentalnie widać było poprawę. U mnie obyło się bez lekarza, gorączka nie wróciła więc stwierdziłam, że lekarz i tak mi nic nie da więcej. Ale całkiem bez kontroli nie zostałam, bo przy okazji wizyty z Adasiem (po tym jak zobaczyłam ilość ludzi u mojego lekarza), rzuciła na mnie okiem właśnie pediatra. Osłuchała, obejrzała i okazało się że wszystko czyste, nawet kaszel mnie nie męczył, więc upewniłam się że to nie jest nic większego. Także, odpoczynek się przydał. Dzięki Bogu Adi miał L4, więc małym się zajął.

Mi trochę jeszcze pozostałości po katarze dokuczają, ale poza tym jest dobrze. Już 35 tydzień mi idzie… Włączyło się u mnie tzw „wicie gniazda” ciuszki mam poprane, poprasowane, w sumie wszystko kupione jest. Odliczamy… czekamy… a ja myślę, jak to będzie. Przez ostatnią chorobę i przez to że Adaś mógł liczyć nie na mnie a na Adika to bardziej otwarty się na niego zrobił. Chociaż i tak pojawiają się dni, że na widok taty jest, „nie”, „odejdź”, „zostaw”, „nie jusiaj”… Ale chętnie do mojej mamy teraz na dół chodzi, wiec mam chwilę żeby po prostu na spokojnie sobie poleżeć. Bo ciężko mi jest… Maleństwo ułożone jest całkiem z przodu, skóra mnie aż kuje w tym miejscu z tego naciągania. No i faktycznie trzeba przyznać, że pierwsza ciąża jest łatwiejsza ze względu właśnie na tą możliwość odpoczynku, a przy starszaku już jest ciężej. No ale jeszcze może do 4 tygodni połażę, bo wątpię że donoszę do terminu.

Wiecie… nie dochodzi to do mnie. To takie niesamowite… nie mogę uwierzyć, że za parę tygodni pojawi się takie Maleństwo… Jeszcze niedawno Adaś taki był, a teraz? Łazi, gada… codziennie nas czymś zaskakuje. Układa proste zdania czym rozkłada nas na łopatki.

Ostatnio Adi pojechał do sklepu, Adaś jak nigdy latał i tatusia wołał. Wytłumaczyłam, że pojechał do sklepu i zaraz przyjedzie. Adaś siedzi na wersalce, patrzy w okno i rzuca w przestrzeń:

- Konieć ziakupów…tatusiu! Wjaciaj!

Adaś wygląda przez okno, a tam u sąsiadów dom odstrojony lampkami świątecznymi. Adaś wydał okrzyk radości i woła:

- Mamusiu! Jampki świeciom tejaś akujat! (lampki świecą teraz akurat!)

Zapamiętał sobie też ostatnio, że mama mu powiedział iż dziadziuś łobuz zepsuł jedną lampkę. Byłam w kuchni, Adaś przybiegł i zauważył, że jedna żaróweczka z lampy nie świeci:

- Mamusiu! Jampka siepsiuta! Ziepsiuł dziadziuś łobuś! (Lampka zepsuta! Zepsuł dziadziuś łobuz!)

A Adika ostatnio budził tak:

- Tatusiu! Śtawaj piochu! Doś pania! (wstawaj śpiochu! Dość spania!)

To co pamiętam… Ech muszę to spisać. Najlepiej jakby mieć to nagrane, ale nie da się ująć tych wszystkich tekstów. Kamera musiałaby cały czas być włączona :) A ponieważ nie mamy kamery jest u nas więcej zdjęć :) 

 I coś na osłodę :D:D Podzielę się z Wami, a co!:)

Napadło mnie na racuszki ze śmietaną i dżemem:) Smacznego ;P